selama seminggu menjalankan PBS di sekolah kebangsaan Kodiang telah memberi banyak pengalaman dalam hidupku. saya dapat berkenalan dengan murid-murid pendidikan khas. sedih dan terharu bila tengok murid-murid ini..walaupun ada yang aktif dan nakal, tapi bagi saya anak-anak ni sangat mulia.
hari last PBS, saya dok ceta dgn sorang murid PK, tersentuh bila dengar ceta murid ni...kalau sekali lihat murid ini mmg nampak agak nakal. tapi disebalik kenakalannya itu..
Perbualan :
Cikgu Aida : awak buat pa tu?
Murid : x buat pa Cikgu
Cikgu Aida : awak tinggal dengan siapa?
Murid : saya tinggal dengan Tok la cikgu
Cikgu Aida : tinggal dgn Tok? knapa tak tinggal dgn mak dan ayah?
Murid : ayah p keja..jarang dapat jumpa.mak dan meninggal ( saya tersentak...)
Cikgu Aida : awak ada abg dgn kakak tak?
Murid : saya tak dak kakak..ada abg ja 2 orang..abg sorang tingkatan 4 yg sorang lagi tinggal kat umah pkcik dgn mkcik (keluaga sebelah ayah) ~ jarang jumpa~
Cikgu Aida : owh..mak meninggal sebab sakit ka?
Murid : tak la..mak meninggal sebab kemalangan..ayah dan abg luka..ayah dgn abg selamat tapi mak tak dapat selamat...
Cikgu Aida : owh..awak penah tngk mak tak?
Murid : x penah..masa tu saya kecik lg Cikgu...
Cikgu Aida : owh..awak bercita2 nak jadi apa?
Murid : saya nak jadi PILOT cikgu..best dapat terbang dkt atas boleh p mana2 ja..
Cikgu Aida : kalau nak jadi PILOT awak kna rajin belajar nah..
Murid : ~hanya tersenyum~
Cikgu Aida : tw tk muka awak ada iras dengan muka adik cikgu..
Murid : ya ka? ada gambaq tk? nak tngok..
Cikgu Aida : ~bg kluaq nset..tkan Gallery buka gambaq adik...~
Murid : cikgu muka adik cikgu ada bintik2 putih mcm saya ka? gigi mcm sy gak ka?
Cikgu Aida :~ tersenyum ja...~
Cikgu Aida : lepas blik sekolah nt nak p mana pula?
Murid : hari ni saya nak p lawat kubur mak..
Cikgu Aida : p dgn sapa?
Murid : p sorang2 ja cikgu..
Cikgu Aida : p sorang?? berani ka?
Murid : saya selalu p sorang kt kubur mak..saya p bg bersih kubur mak..cabut rumput pas tu tanam bunga dkt kubur mak...
Cikgu Aida : ~terdiam~ dan hanya mampu tersenyum~
sedih la pula..rasa mcm nak nanges masa bceta dengan murid ni..(tahan..huhu)..Ya Allah tabahnya anak ini...
No comments:
Post a Comment